OCZYSZCZANIE, REKONSTRUKCJA I KONSERWACJA RELIKTÓW NACZYŃ GLINIANYCH, OZDÓB, NARZĘDZI I BRONI
mgr Mariusz Rychter, mgr Paweł Zawilski
Prace związane z konserwacją ruchomego materiału zabytkowego, pozyskanego w trakcie badań wykopaliskowych prowadzone są w ramach dwóch jednostek działu naukowo-technicznego IAUŁ, którymi są Pracownia Konserwacji Zabytków Metalowych prowadzona od 1991 r. przez mgra Mariusza Rychtera (po dr Aldonie Andrzejewskiej) oraz Pracownia Konserwacji Ceramiki prowadzona od 1989 r. przez mgra Pawła Zawilskiego (po mgr Krystynie Trzcińskiej).
W Pracowni Konserwacji Zabytków Metalowych przeprowadzana jest konserwacja zabytków wykonanych z metali, zarówno z metalurgii czarnej jak i stopów miedzi, a także metali szlachetnych. Są to różnego rodzaju artefakty: jak broń – topory, groty włóczni, groty bełtów od kusz, inne przedmioty – podkowy, sprzączki, noże, oraz ozdoby – fibule, wisiorki, pierścionki, bransolety a także monety a także szereg innych. Od 1991 roku zakonserwowano obiekty ze 115 stanowisk archeologicznych. Aby rzetelnie wykonywać pracę sięga się do najnowszych technologii zgodnie z aktualną wiedzą o tematyce konserwatorskiej, jak również stosuje się metody badawcze, które są niekonwencjonalne jak zastosowanie tomografii komputerowe. Współpraca naukowa Pracowni z innymi ośrodkami badawczymi odbywa się na dwóch płaszczyznach: jest to współpraca stricte konserwatorska orazna płaszczyźnie badawczej. Dotyczy to takich placówek jak liczne muzea, głównie Polski środkowej, a także Muzeum w Gliwicach, czy też placówki zagraniczne, np. w Czechach. Pracownia przyjmuje także zlecenia Instytutu Pamięci Narodowej coraz Polskiej Akademii Nauk. Współpraca badawcza to przede wszystkim kooperacja z Wydziałem Mechanicznym i Wydziałem Chemicznym Politechniki Łódzkiej, Wydziałem Biologii i Ochrony Środowiska UŁ oraz Pracownią Konserwacji Zabytków Muzeum Archeologicznego w Krakowie.
W Pracowni Konserwacji Zabytków Metalowych studenci odbywają regularne zajęcia oraz praktyki zawodowe. Część z nich, zachęcona wiedzą zdobywaną w pracowni kontynuuje rozwój swoich zainteresowań na studiach doktoranckich lub podyplomowych. W Pracowni Konserwacji Ceramiki studenci doskonalą umiejętności praktyczne rekonstrukcji naczyń glinianych oraz pozyskują wiedzę teoretyczną z zakresu dawnej wytwórczości garncarskiej.
Obie pracownie zaangażowane są w działania popularyzatorskie dotyczące wiedzy o archeologii oraz specyfiki pracy konserwatora. Odbywają się one za zasadzie prelekcji, zarówno dla gości z Polski jak i z zagranicy, w publikacjach jak również poprzez stały kontakt z Biurem Prasowym Uniwersytetu Łódzkiego, które zamieszcza informacje na temat interesujących, konserwowanych zabytków w obydwu pracowniach. Cześć wyników pacy konserwatorskich pracy prezentowana jest na stronie internetowej Pracowni Konserwacji Zabytków Metalowych.
WYBRANA LITERATURA
Olgierd Ławrynowicz, Mariusz Rychter, Ile jest wart kord z Warty?, Acta Militaria Mediaevalia, VIII, 2011, s. 253–271.
Łukasz Antosik, Mariusz Rychter, Tekstylia pochodzące z grobu 17, odkrytego w dawnej kolegiacie w Jarosławiu (woj. podkarpackie), Wiadomości Konserwatorskie, Nr 33, 2013, s. 58–62.
Tomasz. Kurasiński, Mariusz Rychter, Kalina Skóra, Zagadkowe znalezisko z wczesnośredniowiecznego cmentarzyska w Lubieniu. Z problematyki konserwacji zabytków archeologicznych, Wiadomości Konserwatorskie, Nr 33, 3013, s. 54–57.