Projekt pod kierownictwem:
Prof. dr hab. Anna Marciniak-Kajzer specjalizuje się w zagadnieniach związanych z średniowieczem i wczesną nowożytnością.
Pierwszym polem aktywności prof. A. Marciniak-Kajzer są badania średniowiecznych i wczesnonowożytnych siedzib obronnych. W ramach realizacji tego tematu badawczego kierowała ona badaniami wykopaliskowymi dwóch zamków (w Radzikach Wielkich na Kujawach i Narzymiu k. Działdowa) oraz licznych reliktów dworów rycerskich (Proboszczewice koło Płocka, na terenie Sieradzkiego grodzisko stożkowate w Gruszczycach i wczesnośredniowieczny gród w Krzepocinku (wspólnie z Tadeuszem J. Horbaczem). Na terenie państwa zakonu krzyżackiego w Prusach były to: domniemany gródek stożkowatym w Notyście Wielkim, grodzisko wczesnośredniowieczne w Zajączkach, wczesnośredniowieczny gród i piętnastowieczny dwór w Leszczu. Na przestrzeni lat 1990-1999 brała udział w zespołowych badaniach sondażowych sześćdziesięciu pięciu stanowisk posiadających własną formę terenową, głównie grodzisk lub „zamczysk” z okresu średniowiecza i czasów wczesnonowożytnych. Prace te prowadzone były głównie na terenie Sieradzkiego, wschodniej Wielkopolski, Kujaw i ziemi dobrzyńskiej.
Ostatnie lata działalności naukowej prof. A. Marciniak-Kajzer koncentrują się wokół problemu życia codziennego w wiekach średnich – ze szczególnym uwzględnieniem kultury materialnej tego okresu. Program ten poświęcony jest studiom nad życiem codziennym ludzi różnych grup społecznych w średniowieczu. Każda aktywność ludzka pozostawia po sobie ślady. Archeolog obserwuje je zarówno w postaci warstw ziemnych – stratygrafii stanowiska archeologicznego, jak też jako relikty przedmiotów, będących kiedyś w użyciu. Analizowanie tych materialnych pozostałości prowadzi do rekonstruowania warunków życia i wszelkich aktywności człowieka w minionych epokach.