Wyroby włókiennicze z krypt kościoła w Radziejowie

W 2022 r. zakończyły się prace związane z realizacją projektu polegającego na digitalizacji zabytków w ramach projektu: Zabezpieczenie zabytków odkrytych w podziemiach klasztoru służące zachowaniu dziedzictwa lokalnego zleconego przez Klasztor Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (O.O. Franciszkanów) w Radziejowie.

W Pracowni Datowania i Konserwacji Zabytków, dr Magdalena Majorek (Instytut Archeologii, Uniwersytet Łódzki) zakończyła prace związane z realizacją zadania polegającego na digitalizacji zabytków (makro i mikro) w ramach projektu: Zabezpieczenie zabytków odkrytych w podziemiach klasztoru służące zachowaniu dziedzictwa lokalnego zleconego przez Klasztor Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (O.O. Franciszkanów) w Radziejowie [Projekt Grantowy LGD, Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2022].

Prace związane z rewitalizacją zabytków

O badaniach 

Materiał zabytkowy pochodzi z badań archeologicznych przeprowadzonych w krypcie kościoła pw. Znalezienia Krzyża Świętego w Radziejowie (woj. kujawsko-pomorskie) w 2021 r. Są to głównie nowożytne wyroby włókiennicze (elementy ubiorów świeckich i szat liturgicznych), dewocjonalia, numizmaty i elementy trumien.

Jeden z elementów tekstylnych poddanych rewitalizacji

Tekstylia stanowiły najliczniejszą grupę. W celu ich identyfikacji i prawidłowego skatalogowania badaczka wykorzystała metodę typologiczną, indywidualnych przypadków i metody służące rozpoznaniu przedmiotu/surowca oraz ocenie stopnia biodegradacji materiału.

Materiał pod mikroskopem

Spośród tych ostatnich użyła metody organoleptycznej i mikroskopowej z uwagi na ich nieinwazyjność oraz fakt, że nie wymagały specjalistycznego przygotowania materiału badawczego (np. rozdrabniania) oraz posiadania próbek kontrolnych. Zastosowała następujące narzędzia badawcze:

  • mikroskopy: Nikon Eclipse LV 150N (powiększenie 50x) oraz Delta Optical, model SZ-630T (powiększenie 8 i 20x) celem przygotowania dokumentacji mikroskopowej oraz wykonania analiz technologicznych tekstyliów (rozpoznania rodzaju splotów, gęstości tkanin, skrętu nici) ;
  • cyfrowe aparaty Canon + obiektywy, lampy, stół bezcieniowy - dokumentacja makro.

Jeden z elementów tekstylnych poddanych rewitalizacji

Realizacja projektu

W trakcie realizacji zadania zidentyfikowano m. in. fragmenty nowożytnej jedwabnej sukni damskiej, dzianinowych pończoch, stuł i manipularzy zdobionych nićmi z metalowym oplotem barwy srebrzystej, szkaplerza świeckiego. W dokumentowanej kolekcji występowały tkaniny gładkie i wzorzyste, jedno i wielobarwne, o splotach prostych i złożonych.

Jeden z elementów tekstylnych poddanych rewitalizacji

Tekst i materiały: dr Magdalena Majorek

Zdjęcia i redakcja: Mateusz Kowalski