Tematem przewodnim Niemieckiego Kongresu Historyków były „władza” i „nadużywanie władzy”, zaś mottem teza: „Wszystko wskazuje na to, że historia może reagować uważnie i wrażliwie na obecne zmiany. Jest ona wyposażona w narzędzia empiryczne i metodologiczne, które pozwalają krytycznie analizować różnorodne przejawy władzy w przeszłości i teraźniejszości” postawiona przez prof. Raphaela Lutza, przewodniczącego Stowarzyszenia Historyków Niemieckich (VHD).

Swoje wystąpienie pt. „Transcending the Modes of Control over the Material Consequences of Mass Violence on the Territories of Russia and Ukraine through Digital Data and Remote Sensing” dr hab. Anna I Zalewska zaprezentowała w sesji „Moving the Dead. Soil as Public Space for Political Struggles over the Re-Interpretation of WWII in Poland, Belarus, Ukraine and Russia”, której organizatorami byli prof. Felix Ackermann z FernUniversität w Hagen oraz prof. dr hab. Magdalena Saryusz-Wolska z Deutsche Historische Institut.

Podstawę wystąpienia referentki stanowiły ślady Zbrodni Katyńskiej i Kłamstwa Katyńskiego na terytorium Rosji (Katyń) i współczesnej Ukrainy (Charków) oraz analiza procesów ukrywania i zacierania śladów zbrodni wojennych oraz działań mających na celu wykorzystanie obszarów naznaczonych zbrodnią jako przestrzeni publicznej dla aktualnej polityki pamięci z wykorzystaniem danych teledetekcyjnych.