Średniowieczne siedliska rycerskie na Górnym Śląsku

Seminarium KAHiB IAUŁ

mgr Radosław Zdaniewicz (SDNH UŁ)

Organizacja życia gospodarczego w średniowiecznych siedliskach rycerskich na Górnym Śląsku. Perspektywa archeologa

17 I 2024 r., godz. 10.00, s. 1.C IA UŁ

Serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych na wystąpienie mgr. Radosława Zdaniewicza (Szkoła Doktorska Nauk Humanistycznych UŁ) pt. „Organizacja życia gospodarczego w średniowiecznych siedliskach rycerskich na Górnym Śląsku. Perspektywa archeologa”, które odbędzie się w środę 17 stycznia 2024 r. o godz. 10.00 w s. 1.C IA UŁ w ramach seminarium doktorskiego Katedry Archeologii Historycznej i Bronioznawstwa Instytutu Archeologii UŁ.

Do udziału w seminarium w szczególności zachęcamy naszych studentów.

Badania archeologiczne siedlisk rycerskich na Górnym Śląsku mają już niemal 100-letnią tradycję. W latach 30-tych XX w. rozpoczęli je badacze i regionaliści niemieccy, którzy przeprowadzili pierwsze rozpoznania powierzchniowe i pomiary tajemniczych kopców zachowanych na terenie niektórych wsi regionu. Dopiero jednak po II wojnie światowej przeprowadzono pierwsze profesjonalne badania rozpoznawcze stanowisk określanych jako grodziska stożkowate. Prace archeologiczne prowadzono jednak w wielu wypadkach jedynie w celu potwierdzenia istnienia nawarstwień kulturowych, a nie skupiano się na problematyce rozplanowania i funkcji dworów i ich otoczenia. Niewiele uwagi poświęcano również kwestiom życia gospodarczego w dworach. Ostatnie lata dużo zmieniły w tej materii dzięki przeprowadzeniu kilku, szerzej zakrojonych badań archeologicznych i geofizycznych. Badaniom interdyscyplinarnym poddano również materiały zabytkowe, odkrywane w trakcie badań, a także pobrane próbki do ekspertyz archeozoologicznych i archeobotanicznych. Dzięki nim podjąć można próbę odtworzenia życia codziennego siedlisk rycerskich, które dotychczas w wielu przypadkach rekonstruowano dotychczas na podstawie źródeł historycznych i etnograficznych obrazujących funkcjonowanie gospodarstw wiejskich w czasach nowożytnych. Dotyczy to zarówno sfery wytwórczości pożywienia, zaopatrzenia w wodę czy też różnych gałęzi rzemiosła. Wiedza, jakiej dostarczyła archeologia dla badań nad organizacją życia górnośląskich siedlisk rycerskich jest przez to niezwykle cenna.